Poradniki sportowe
Kitesurfing - jaki sprzęt wybrać, jaki sprzęt kupić - porady dla początkujących

Opis 04-03-2016
Kitesurfing – przewodnik zakupowy
Jeżeli przygotowujemy się do zakupu akcesoriów kitesurfingowych powinniśmy posiadać jako taką wiedzę w tym temacie. Osoby zaawansowane zapewne temat mają opanowany do perfekcji, lecz ci, dla których przygoda kitesurfingowa dopiero się zaczyna, z pewnością docenią lekturę poniższego poradnika. Kitesurfing to wspaniały sport, dostarczający niesamowitych wrażeń, lecz jak każda inna dziedzina życia posiada swoje tajniki, odpowiedni sprzęt i specjalistyczne słownictwo (jeśli nadal gubimy się w tych wszystkich „branżowych” wyrażeniach, to powinniśmy rzucić okiem na słownik pojęć kitesurfingowych (tu będziemy linkowa do słownika)
- Kite
- Rozmiary latawców
- Poziom zaawansowania
- System kontroli (BAR)
- Cechy konstrukcyjne deski kitesurfingowej
Kite
Nowoczesne latawce do kitesurfingu są bardzo zaawansowane technologicznie i spełniają określone kryteria projektowe, które pozwalają na bezpieczne korzystanie z nich.
Cechami, jakie je charakteryzują są:
Poderwanie się z wody: Jeśli latawiec spadnie do wody, może z łatwością poderwać się on z jej powierzchni.
Możliwości: Nowoczesne latawce są aerodynamiczne, co ułatwia szybkie pokonywanie zakrętów, wykonywanie wysokich skoków oraz poprawę stabilnej pozycji ich użytkownika.
Kontrola: Moc latawca może być łatwo kontrolowana, co sprawia, że są one odpowiednie do użytku przy szerokiej gamie wiatrów.
Bezpieczeństwo: Nad latawcem mamy pełną kontrolę dzięki prostemu w obsłudze systemowi bezpieczeństwa.
Na dzień dzisiejszy wiele różnych rodzajów latawców spełnia wyżej wymienione kryteria, lecz najczęściej używanymi są:
- Latawce płaskie (BOW)
Latawce płaskie ( znane również pod nazwą BOW) wykorzystują system przytrzymujący linki w przedniej części latawca. Pozwala mu na utrzymanie bardziej płaskiego kształtu, co nie miało miejsca w przypadku starszych modeli, które automatycznie przybierały kształt litery „C”. Płaski kształt pozwala na zwiększenie powierzchni czaszy, (dzięki czemu łatwiej można złapać w nią wiatr) oraz na łatwe osłabienie mocy latawca, poprzez zwolnienie systemu zabezpieczeń (BAR). Od momentu, w którym zadebiutowały one na rynku w 2005 roku, płaskie latawce stały się ulubionym wyborem kitesurferów na całym świecie. Swoją popularność zawdzięczają bezpieczeństwu, jakie są w stanie zagwarantować oraz łatwości, z jaką dają się kontrolować. Latawce BOW są wybierane zarówno przez początkujących, jak i zaawansowanych zawodników. Latawiec Bow wyposażony jest w to, co każdy inny kite. Uzda to kilka lin połączonych między sobą i biegnących w poprzek przedniej krawędzi. Linki nie są przyłączone bezpośrednio do krawędzi latawca, lecz do uzdy która jest do niej przymocowana. Płaskie latawce, jako grupa, mają dużo więcej do zaoferowania ich użytkownikowi aniżeli latawce w kształcie litery „C”(głównie ze względu na uzdę, i płaski, bardziej przypominający skrzydło profil). Po puszczeniu bara latawiec traci całą lub większość jego mocy i powoli opada w kierunku ziemi, w sposób w pełni kontrolowany. Z tego powodu są one powszechnie uważane za znacznie bezpieczniejsze niż latawce „C” i dlatego prawie wszystkie szkoły wykorzystują latawce BOW podczas swoich zajęć. Latawce Bow występują w trzech stylach - czystym Bow, Hybryda i Delta.
- Latawce hybrydy
Latawce hybrydy są połączeniem cech latawca bow i latawca C i ogólnie mają na celu oddawać wrażenie, że używamy latawca C, jednak wzbogaconego o bezpieczeństwo oferowane przez latawiec bow. Wielu doświadczony kitesurferów po pierwszym ich kontakcie z latawcem bow skarżyło się na niewystarczającą jego moc. Działo się tak, dlatego, że płaskie latawce mają tendencję do „poświęcania” mocy na rzecz zwrotności, z kolei latawce C tworząc sporych rozmiarów łuki powodują ogromne przyspieszenie. Jest to szczególnie cenione podczas wykonywania skomplikowanych tricków, ale nie jest cechą pożądaną w przypadku osób początkujących. Latawce hybrydy zostały zaprojektowane tak, by połączyć obie te cechy ( dużą moc oraz możliwość pełnej kontroli).
- Latawce Delta
Latawce Delta dzięki specjalnemu sposobowi, w jaki są wyprofilowane w ich tylnej części, przypominają tył samolotu bojowego, podczas gdy znajdują się one w powietrzu. Ich podstawową cechą jest precyzyjny kąt, pod jakim łapią one powietrze, co oznacza, że pomimo złudnie ich niewielkich rozmiarów mają one ogromne możliwości. Jest to typ latawca polecany szczególnie osobom stawiającym swoje pierwsze kroki w tym sporcie. Są one łatwe do wzniesienia ich w powietrze, przyjemne w pilotażu i mają tendencję do powolnego wzmagania na sile, dzięki czemu unikamy niemiłych niespodzianek i niepotrzebnych stresów oraz mamy dużo więcej czasu na przyzwyczajenie się do danej sytuacji i odpowiednią reakcję. Wokół latawców Delta krąży mylne przekonanie, że są one odpowiednie wyłącznie dla początkujących kitesurferów. Doskonale nadają się one również dla osób średniozaawansowanych, szlifujących swoje umiejętności przed „przesiadką” na latawiec innego typu.
- Latawce w kształcie litery C (C-shape)
Latawiec „C” jest łatwy do rozpoznania z uwagi na kwadratowe wykończenie po obu jego stronach oraz brak uzdy. Gdybyśmy położyli taki latawiec na płaskiej powierzchni i spojrzeli na niego z góry, to z łatwością zauważylibyśmy, że ma on prostokątny kształt. Linki przyłączone są do każdego z czterech rogów latawca. Podczas, gdy patrzymy na niego z przodu przypomina on literę „c”, podczas gdy profile innych latawców są zdecydowanie bardziej płaskie. Latawce w kształcie litery „c” nie są polecane dla osób dopiero uczących się kitesurfingu. Mogą zapewnić one doskonałą zabawę, ale wyłącznie w przypadku, kiedy mamy już, jako takie pojęcie o tym, co robimy. W przypadku nowicjuszy mogą one przysporzyć wielu problemów podczas nauki skrętów oraz niepotrzebnie stwarzać niebezpieczne sytuacje. Niewielkie pole manewru przy obniżaniu mocy latawca może z łatwością sprawić, że przy nagłym wzmożeniu się wiatru lub nieumiejętnym ustawieniu kite’a (częsty błąd wśród początkujących) znajdziemy się w tarapatach.
Rozmiary latawców
Większość kitesurferów używa dwóch rozmiarów latawców po to, by móc pływać przy każdego rodzaju wietrze.
• Latawcem użytkowanym przy wietrze słabym lub średnio mocnym jest zwykle taki, którego powierzchnia wynosi 11-14 m2.
• Latawcem użytkowanym przy wietrze średnio mocnym lub silnym jest zwykle taki, którego powierzchnia wynosi 5-10 m2.
Jeśli chcemy korzystać z jednego tylko latawca, to powinniśmy zdecydować się na zakup tego o powierzchni 11 do 14 m2. Jest to "standardowy" rozmiar i każdy kitesurfer powinien taki posiadać, chociaż dokładna wielkość latawca zależy od wagi pływającego i warunków atmosferycznych panujących w miejscu, w którym pływamy. Zawsze przecież można dokupić w późniejszym okresie latawiec odpowiedni do silnych wiatrów.
Poziom zaawansowania
Wybór odpowiedniego latawca jest bardzo ważny i odegra ogromną rolę w tym, jak szybko i bezpiecznie zdobędziemy doświadczenie w tym sporcie. Podczas użytkowania latawca odpowiedniego do naszych umiejętności widoczne postępy zauważymy w bardzo krótkim czasie.
Latawce dla początkujących i średniozaawansowanych są zaprojektowane tak, aby zapewnić bezpieczeństwo, wydajność i komfort. Ich użytkownicy uczą się podstaw oraz doskonalą swoje umiejętności w sposób łatwy i bezpieczny. Dzięki swojej „dwumiarowości” i niskiemu współczynnikowi proporcji długości do szerokości latawca (Low Aspect Ratio), są one bardziej stabilne i łatwiej przewidzieć jak się zachowają. Latawce te jest również dużo prościej poderwać z powierzchni wody, co skutkuje większa ilością rozrywki podczas pobytu w wodzie. Nowoczesne latawce płaskie (Bow) oraz latawce hybrydowe sprawiają, że kitesurfing staje się bezpieczniejszy oraz łatwiejszy do nauczenia się go, a co za tym idzie sprawia, że kitesurferem może zostać właściwie każdy. Ich duża tolerancja wobec różnego rodzaju wiatrów oraz możliwość natychmiastowego obniżenia mocy latawca są w tym przypadku ich najważniejszymi cechami.
Latawce dla osób doświadczonych zwykle mają wyższy współczynnik proporcji długości do szerokości (High Aspect Ratio) oraz wysoki poziom skrętności latawca. Reagują one bardzo czule na każdy ruch ridera i dają możliwość wyższych wyskoków, co oznacza, że osoba na nich pływająca musi mieć nad latawcem pełną kontrolę, a to wymaga sporego doświadczenia.
Jednym słowem wyższe Aspect Ratio = trudniejsza obsługa latawca.
System kontroli (BAR)
Wszystkie latawce wykorzystują regulowany kąt lotu ( ustawienie przedniej ich części w kierunku wiatru), aby zapewnić możliwość kontroli mocy latawca. Rzeczywista możliwość osłabienia mocy ( de- power) zależy od typu kite’a. Latawiec jest na stałe przymocowany do uprzęży osoby pływającej oraz do drążka (BAR), dzięki któremu latawiec jest kontrolowany. Kontrola latawca odbywa się poprzez odpowiednie przyciągania lub puszczanie systemu kontroli.
Przyciągnięcie BAR w stronę osoby pływającej powoduje wyostrzenie się kąta latawca, co skutkuje zwiększeniem się jego mocy.
Odsunięcie od siebie lub puszczenie BAR skutkuje zmniejszeniem się kąt lotu latawca, co z kolei wpływa na zmniejszenie jego mocy.
System kontroli mocy ( system bezpieczeństwa) pozwala osobie pływającej dostosować moc latawca poprzez jej zwiększanie lub zmniejszanie w zależności od potrzeby. Dzięki temu przez cały czas kontrolujemy sytuację, unikając jednocześnie narażenia się na niebezpieczeństwo. Wszystkie nowoczesne latawce wyposażone są w system kontroli (BAR) pozwalający błyskawicznie odzyskać panowanie nad latawcem, przy jednoczesnym zachowaniu połączenia z latawcem dzięki lince bezpieczeństwa (leash).
Cechy konstrukcyjne deski kitesurfingowej
Możliwości deski kitesurfingowej można z łatwością sklasyfikować poprzez dokładne opisanie jej cech konstrukcyjnych. Każda deska będzie mieć inne możliwości, a poznanie terminologii związanej z tematem pomoże nam w „odgadnięciu” tego, jaka deska jest najbardziej odpowiednia dla nas.
Istnieje wiele rodzajów desek do kitesurfingu, lecz najczęściej używanymi są deski jedno- i dwukierunkowe.
Deski jednokierunkowe
Deski jednokierunkowe (directional) do złudzenia przypominają deski surfingowe i stosowane są głównie w przypadku, gdy na wodzie występują fale. Jak wskazuje ich nazwa, deski jednokierunkowe przeznaczone są do pływania w jednym kierunku, a rider musi zmieniać położenie swoich stóp za każdym razem, kiedy chce zmienić kierunek, w którym ma zamiar płynąć. Ich konstrukcja jest o wiele cięższa niż standardowej deski surfingowej, a kształt zaprojektowany został specjalnie z myślą o kitesurfingu. Nowoczesne deski jednokierunkowe mają za zadanie wykorzystywanie w pierwszej kolejności mocy, jaką daje im fala, a dopiero później mocy latawca, dzięki któremu kitesurfing jest możliwy.
Deski dwukierunkowe (twin)
Dwukierunkowe deski kitesurfingowe są najbardziej popularnym typem desek i są one wybierane przez 98% kitesurferów. Są one bardzo przyjemne w użytkowaniu, idealnie sprawdzą się w każdych warunkach, a Freestyle wykonywany na desce twin daje niezmiernie dużo frajdy. Deska typu twin jest symetryczna, co sprawia, że bez różnicy jest kierunek, w jakim mamy zamiar płynąć. Sterowanie deską odbywa się zatem bez konieczności zmiany pozycji stóp osoby pływającej. Ciało ridera znajduje się w centralnej części deski i jest ono połączone z nią dzięki specjalnym wiązaniom (footstrapy). Podczas użytkowania deski stopy ridera pozostają w niezmiennej pozycji, a w celu zmiany kierunku płynięcia wystarczy obrócić swój korpus w daną stronę.
Zagadnienia:
- Wymiary
- Kształt
- Sprężystość
- Krzwizna (rocker)
- Części wklęsłe
Wymiary (szerokość)
Potencjał deski jest w dużym stopniu uzależniony od jej rozmiaru. Właściwie na komfort jej użytkowania wpływa bardziej szerokość, aniżeli jej długość. Być może większość ludzi nie zwraca na ten element zbyt dużej uwagi, jednak jest to coś, czego świadomość mieć powinni. Szerokość najczęściej wybieranych desek waha się pomiędzy 38 a 41 cm. Przyjrzyjmy się żarówo deskom wąskim, jak i szerokim. Dzięki wiedzy tu pozyskanej będziecie w stanie rozpoznać typ jakiejkolwiek deski po rzuceniu jej zaledwie jednego spojrzenia.
Wąskie deski
Są zwykle szybsze i lżejsze. Przy słabym wietrze nie są one najlepszym wyborem. Najczęściej wykorzystywane są na imprezach wyścigowych. Szerokość deski wyścigowej wynosi ok. 27cm, lecz spotyka się również węższe.
Deski szerokie
Szersza deska kitesurfingowa oferuje dodatkową powierzchnię, co skutkuje sporym komfortem jej użytkowania i szybszym startem z wody. Szeroka deska wydaje się być bardziej stabilna w wodzie, jednak, jeśli jest ona zbyt szeroka to trudniej jest ją kontrolować podczas silniejszych wiatrów. Większość desek dla osób początkujących ma zwykle szerokość około 40 cm, lecz powszechnie używanym rozmiarem jest również deska 50 centymetrowa.
Kształt
Kształt deski jest niczym innym jak jej zarysem widzianym z góry. Kształt deski kitesurfingowej decyduje o tym, w jaki sposób stykać się będzie ona z powierzchnią wody. Korzystanie z umiejętnie dobranej deski przyczynia się do poprawnej postawy ciała ridera. Nie ma określonych kategorii kształtu deski, jednak przyjrzymy się, w czym różni się deska zakrzywiona od prostej.
Deska prosta
Cechą charakterystyczną takiej deski jest niewielka różnica jej szerokości w środkowej jej części, a brzegami. Prosta deska ma większą odporność na działanie na nią wody, co skutkuje jej większą wydajnością podczas płynięcia pod wiatr. Podczas pływania na prostej desce łatwiej jest też oderwać ją od powierzchni wody.
Deska zakrzywiona
Charakteryzuje ją większa różnica między szerokością centrum deski, a jej brzegami. Bardziej okrągły zarys umożliwia łatwiejszą kontrolę podczas silnego wiatru i bardziej czułe na działania ridera reakcje deski.
Krzywizna (rocker)
Krzywizny określają kąt wygięcia deski. Istnieje różne rodzaje krzywizn. Jedną z nic jest krzywizna 3- stopinowa, która charakteryzuje się tym, że jest bardziej płaska w środkowej części deski, i wygięta w łuki przy jej brzegach. Deska taka daje większe możliwości w trakcie wyskoków z wody. Continuos rocker jest wygięciem deski na całej jej długości, co umożliwia łagodniejszą jazdę i większa kontrolę nad deską.
Krzywizna deski może zaważyć na całym stylu kitesurfera. Zobaczmy, jakie korzyści niesie za sobą korzystanie z desek z różnego rodzaju krzywiznami:
- Flat rocker
Zwykle znajdujące zastosowanie przy słabszych wiatrach. Minimalne wygięcie deski pozwala na zwiększenie jej powierzchni stykającej się z wodą, co skutkuje wytworzeniem maksymalnej mocy przy niewielkim wietrze. Nadają się one doskonale do nauki kitesurfingu.
- High rocker
Mocno zakrzywiona linia deski sprawia, że deska taka nadaje się idealnie do pływania przy silnych wiatrach i wykonywania nawet najbardziej wyszukanych tricków. Duża zwrotność przy minimalnym wysiłku sprawia jednak, że nie jest to deska idealna dla wszystkich. Jedyną chyba wadą deski z dużą krzywizną jest to, że nie nadaje się ona do pływania przy słabym wietrze.
- Medium rocker
Średnia krzywizna deski jest prawdopodobnie najczęściej preferowana zarówno przez początkujących, jak I zaawansowanych kitesurferów. Deska ta idealnie sprawdzi się przy każdego rodzaju wietrze.
Sprężystość
Sprężystość określa stopień elastyczności deski na dwa różne sposoby. Pierwszym z nich jest elastyczność deski na jej długości, drugim na jej szerokości. Istnieje sposób na przetestowanie sprężystości wzdłużnej deski. Trzymając deskę prosto ( ustawionej na sztorc) wystarczy wcisnąć ją w centralnej jej części. Jeśli ugnie się łatwo, to deska jest bardzo elastyczna, jeśli stawia duży opór to oznacza to, że jest mało elastyczna. Do wyrobu desek kitesurfingowych używa się różnego rodzaju tworzyw – od włókna szklanego, przez włókno węglowe, aż po kevlar. To od materiału, z jakiego wykonana została deska w dużej mierze zależy jej elastyczność.
Deski miękkie
Miękkie deski bywają nieco wolniejsze, za to doskonale radzą sobie nawet na bardzo wzburzonej wodzie. Wybór większości osób początkujących oraz miłośników jazdy freeridu.
Deski średnio miękkie
Zwolennicy freestyle i freeridu oraz osoby zaawansowane zwykle wybierają ten właśnie typ deski. Średnia sprężystość zapewnia najlepsze wykorzystanie mocy deski, łatwe wyskoki i kontrolę deski w każdych warunkach atmosferycznych.
Deski twarde
Większość miłośników wakestyle używa deski z minimalną sprężystością. Pozwala im to na wykonywanie licznych i szybkich wyskoków z wody, jednak deska taka nie jest zbyt stabilna i bywa niebezpieczna przy zmiennych warunkach pogodowych.
Części wklęsłe
Części wklęsłe to krzywizna podstawy deski ciągnąca się od jej jednego brzegu do drugiego. Prawie każda deska dostępna na rynku będzie mieć wklęsłe dno. Istnieją dwa typy wklęsłości deski i można je z łatwością rozpoznać patrząc na leżącą na płasko deskę.
Głównym celem wklęsłego dna jest to, aby woda mogła zostać skierowana w odpowiednim kierunku, co umożliwia pływanie pod wiatr (upwind) i zwiększenie prędkości deski.
Pojedyncza wklęsłość
Porównując deskę z pojedynczą wkłęsłością dna i deskę bez wklęsłości, z łatwością zauważymy korzyści płynące z użytkowania deski wklęsłej. Należą do nich m.in. lepszy ślizg, możliwość pływania pod wiatr (kluczowa dla początkujących), dodatkowa kontrola, większa przyczepność i stabilność podczas jazdy
Podwójna wklęsłość
Podwójnie wklęsłe dno deski znajduje zastosowanie zwłaszcza w deskach do Freestyle’u oraz Wakestyle’u. Wklęsłości te dodają sztywności środkowi deski, ale także pozwalają wodzie na swobodne opływanie deski w kierunku jej końców. Skutkuje to tym, że deska „wyskakuje” z wody z łatwością i miękko w niej ląduje. Jest to doskonały wybór dla osób pływających unhooked (z Chicken loopem wypiętym z haka trapezowego) .
Sprawdź naszą ofertę: