PRZELOTY I POBYT - GRECJA

Transport. Polski turysta może dotrzeć do Grecji lądowej samolotem, przy czym loty bezpośrednie do Aten odbywają się tylko z lotniska w Krakowie i Warszawie, a lot trwa około 3 godziny. Inny sposób to przejazd autokarem i takie oferty przewoźników znajdziemy w każdym większym mieście. Można także wybrać się na własną rękę samochodem. Trasa optymalna wiedzie przez Słowację, Węgry, Rumunię i Bułgarię. Na tej trasie można jednak spodziewać się wielu kontroli rumuńskiej i bułgarskiej policji, przy czym jedyną regułą, jaka panuje podczas takiego zatrzymania, to korupcja. Część podróży odbywa się promem ( odprawa bułgarsko-rumuńska wzdłuż Dunaju). Inna trasa to kolejno: Słowacja, Węgry, Serbia, Bułgaria. Do niedawna, ze względu na wojnę na terenie Serbii, przejazd tędy nie był możliwy. Obecnie także należy uważać na grupy przestępcze i nie zatrzymywać się na odludziu. Trzecia trasa jest bardziej kosztowna, ale odpowiednia dla osób, które chciałyby zahaczyć o Włochy. Trzeba jednak doliczyć koszt rejsu promem z Włoch do Grecji, który kosztuje około 500 zł/ samochód.

Po terenie Grecji, o ile nie mamy tam swojego samochodu, najkorzystniej jest poruszać się komunikacją miejską. Jest dość dobrze zorganizowana, a autobusem można dojechać praktycznie do każdego ważnego zabytku. 

Noclegi. Podobnie ma się sprawa z noclegami, ponieważ nawet w nadmorskich kurortach znajdziemy noclegi w za 25 EUR/dzień (w głębi kraju 18-20 EUR). Oczywiście im większy standard hotelu tym cena wyższa, tak więc za trzy gwiazdki zapłacimy 35-60 EUR/noc, za cztery nawet 80-150 EUR/noc. 

ATRAKCJE TURYSTYCZNE - GRECJA

Ateny. Zacznijmy od nazwy, która powstała w wyniku konfliktu Posejdona i właśnie Ateny o miejsce, które wybrali sobie, aby nosiło ich imię. Bogowie walczyli o miejsca, gdzie śmiertelnicy mogliby oddawać im cześć. W sporze miało wygrać to bóstwo, które podaruje miastu najbardziej wartościowy prezent. Posejdon sprawił, że ze skały trysnęło źródło, a Atena posadziła pierwsze drzewo oliwne i wygrała.

Miasto często spotyka się z krytyką za niespójną, bałaganiarską architekturę. Obiektywnie patrząc Ateńczykom przyszło żyć pomiędzy wielowiecznymi zabytkami, ale potrzebują do egzystencji nowoczesnej infrastruktury i funkcjonalnych budynków. Trudno dostosowywać wszystko do Akropolu czy Partenonu. I władze miasta od lat próbują to pogodzić. Centrum miasta jest wydzielone, zamknięte dla ruchu, a okolice zabytków poza centrum mają zorganizowaną przestrzeń dla turystów. Całość przestrzeni jest zadbana. Specyficznie dla tego kraju, wszędzie dominuje kolor biały. Ateńskie zabytki zwiedza się dość łatwo, ponieważ wytyczono w mieście przemyślane szlaki. W punktach turystycznych można otrzymać plany, na których są one pokazane i opisane. Oczywiście najważniejszym zabytkiem jest Akropol. Jest w zasadzie wielkim kompleksem zabytków, w skład, którego wchodzi np. Odeon Herodosa Attyka, Teatr Dionizosa, budynki Agory Greckiej, Propyleje, Partenon, Świątynia Nike Apteros, Agora Rzymska, Świątynia Zeusa, Wieża Wiatrów czy Meczet Zdobywców i Łuk Hadriana. A to nie koniec listy, więc trudno byłoby zwiedzić Akropol w jeden dzień. A warto jeszcze zwiedzić światowej sławy muzea, jak chociażby Muzeum Archeologiczne czy Bizantyjskie.

Po całodniowej wędrówce po zabytkach można szukać wytchnienia, jakie przyniesie Plaka. To dzielnica pełna małych kafejek i knajpek, gdzie posłuchamy grania buzuki, zjemy coś lokalnego i poobserwujemy życie współczesnych Greków. W wielu lokalach można potańczyć, zdarzają się także uliczne pokazy.

Delfy. Pierwotnie Delfy to prastare miasto i świątynia u podnóża Parnasu. Obecnie tak nazywa się stanowisko archeologiczne, będące odkrywką dawnej przeszłości miasta oraz nazwa gminy. Dawna świętość miasta powstała dzięki wyroczni, która sukcesywnie ściągała w to miejsce władców okolicznych małych państw greckich. Każdy chciał wybudować tu swoją świątynię. Główną świątynią, wokół której budowano pozostałe, była pierwotnie świątynia Apollina. W Średniowieczu część z zabudowań została zniszczona przez mieszkańców wioski, którzy za pomocą marmuru odzyskiwanego z tych budowli, odbudowywali swoje domostwa po trzęsieniu ziemi. W wyniku tych działań wioska została w zasadzie przeniesiona w miejsce, gdzie jest do dziś. A na starej części znajduje się obecnie stanowisko archeologiczne, co sprawia, że przyjeżdża tu wielu turystów. Czeka na nich sporo hoteli i hosteli, tawern i kafejek.

Epidauros. To jeden z najważniejszych obszarów archeologicznych w Grecji. Obecnie prace są już dawno zakończone, ale trwały przez ponad sto lat. Epidauros leżący na północno-wschodniej części półwyspu Peloponez, stanowił kiedyś jedno z najważniejszych sanktuariów Asklepiosa, boga medycyny. W czasach antycznych miejsce to było swoistym uzdrowiskiem, a to za sprawą okolicznych lasów sosnowych i źródeł mineralnych o właściwościach zdrowotnych. Epidauros znane jest przede wszystkim z najlepiej zachowanego starożytnego teatru w Grecji. Do dziś organizuje się tam raz w roku Festiwal Ateński, podczas którego wystawiane są sztuki starożytnych twórców.

Góra Athos. Inaczej Święta Góra, po grecku Agios Oros. Znajduje się na najbardziej wysuniętej części Półwyspu Chalkidiki. Ma wysokość ponad 2 tyś metrów i często jest pokryta śniegiem. Miejsce to zajmuje autonomiczna Republika Teokratyczna, wraz z licznymi monastyrami, zabudowaniami klasztornymi, mostkami inaczej pustelniami. Ta enklawa prawosławnych mnichów jest dostępna dla nielicznych zwiedzających, a dla kobiet wcale. Znajduje się na liście zabytków UNESCO.

Góra Olimp. To ważne miejsce w Grecji starożytnej i nowożytnej. W mitologicznej Grecji był siedzibą bogów, w tym Zeusa, o czym do dziś uczą się dzieci na całym świecie. Stamtąd kierowali życiem śmiertelników, a sama góra była dla nich niedostępna. Każdy śmiałek, który chciał tam wejść, spadał. Tyle mitów. Realnie patrząc, Olimp to dziś w zasadzie masyw górski, najwyższy w Grecji. Jego najwyższy szczyt to Mitikas (2918 m n.m.p.) Na terenie Olimpu istnieje od 1938 roku park narodowy, który obecnie jest popularnym miejscem do wypoczynku i wędrówek. Masyw Olimp, niegdyś kryjówka partyzantów w czasie II wojny, dziś jest miejscem gdzie przebiegają ważne szlaki drogowe, łącznie z przebitymi przez górę, nowoczesnymi tunelami.

Jaskinia Petralona. Miejsce oferuje atrakcję odmienną od starożytnych zabytków. To jaskinia z dobrze zorganizowaną i zaaranżowaną ścieżką do zwiedzania pieszego lub na statku turystycznym. Można tam oglądać „Czaszkę z Petralony”, czyli stalagmit z zatopionym człekokształtnym. To najstarsze w Europie znalezisko tego typu.

Kanał Koryncki. Łączy morze Egejskie z Jońskim. Jest czynny dla żeglugi morskiej i przecina Przesmyk Koryncki oddzielający półwysep Peloponez od lądowej części Grecji, a tym samy czyni go w zasadzie wyspą.

Korynt. To ważne miasto portowe na półwyspie Peloponez, stanowiące współczesną wersję miasta. Stary Korynt, a w zasadzie jego ruiny i odkrywka archeologiczna, leży kilka kilometrów dalej. Tam można podziwiać pozostałości doryckiej świątyni Apollona i resztki fortyfikacji Akrokorynt. Atrakcyjności i ilości turystów sprzyja położenie obecnego i starego Koryntu, ponieważ nieopodal leży znany turystyczny kurort Lutrami. Dzięki temu sąsiedztwu, gdzie znaleźć można mnóstwo miejsc noclegowych, turyści chętnie zwiedzają korynckie zabytki.

Meteory. W tym miejscu czeka na nas wyjątkowy widok. Meteory to masyw skalny znajdujący się w środkowej części Grecji. Skały, zbudowane z piaskowca i zlepieńca sięgają do 540 m n.p.m. Już same skały wyglądają imponująco, bo mają oryginalny kształt gołych, kamiennych słupów. Ale dodatkową atrakcję stanowią tkwiące na ich szczytach budynki klasztorne. Na Meteorach rozrzucone są zabudowania prawosławnych monastyrów. Na etapie budowy wszelkie potrzebne materiały wciągano na linach. I jeszcze przez wiele lat można było się tam dostać wyłącznie w taki sposób. Obecnie, dla wygody zwiedzających wybudowano schody i pomosty, ale nie do każdego budynku. Niektóre nadal się niedostępne. Pierwszy klasztor powstał tu w 1336 roku, a dziś Meteory i ich zabudowa stanowią często scenografię dla filmów i teledysków.

Most Rio Antirio. Most wantowy łączący część lądową Grecji z wyspą Peloponez. Został oddany do użytku w 2004 roku. Atrakcyjność turystyczną mostu zwiększają znajdujące się na dwóch jego końcach zabytkowe forty artyleryjskie. Dla Greków most stanowi zarówno źródło dumy narodowej, jak i powód do krytyki kosztów budowy i afer finansowych, które towarzyszyły budowie.

Mykeny. Leżą w północno-wschodniej części Peloponezu. Przez wieki, od II w p.n.e. począwszy, Mykeny były przedmiotem sporów różnych władców, w wyniku których ulegały zniszczeniu. Efektem tego są pozostałości różnych wersji zabudowy oraz grobowce stanowiące wyjątek na skalę światową. W czasie prac archeologicznych odkryto resztki murów cyklopowych, bram, cytadeli oraz starożytnej nekropolii. Najbardziej znane zabytki znalezione na terenie dawnego cmentarza w Mykenach to grób Agamemnona, Klitajmestry oraz Skarbiec Atreusza.

Olimpia. Greckie miasto na Peloponezie, które było niegdyś miejscem kultu Zeusa. Tu odbywały się co cztery lata igrzyska panhelleńskie, które od nazwy miasta zyskały miano igrzysk olimpijskich. Zawody odbywały się wokół sanktuarium Zeusa dlatego też powstawały tam kolejne obiekty sportowe, jak stadion, hipodrom, gimnazjon oraz łaźnie. Świątynia także była rozbudowywana, a w środku stanął jeden z siedmiu cudów świata- posąg Zeusa. Stanowisko archeologiczne w Olimpii zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do dziś to właśnie w Olimpii zapalny jest znicz olimpijski, który potem rusza w świat.

Antyczne miasto Olintos. Najważniejsze na Półwyspie Chalcydyckim stanowisko archeologiczne, które odkrywa układ dawnych ulic, fundamenty domów, a także pięknie zachowane, kolorowe mozaiki podłogowe.

Świątynia Bogini Ateny Nike. Znajduje się nad urwiskiem w okolicy portu Pireus i Zatoki Sarońskiej. Według mitów to tutaj król Eugeusz rzucił się w przepaść na widok powracających statków swego syna Tezeusza, który zapomniał zawiesić na maszty flagi oznaczającej zwycięstwo. Sama świątynia została zniszczona przez Turków w czasie walk, ale w XIX w została odbudowana z zachowaniem dawnych szczegółów. Wtedy też dokonano rekonstrukcji posągu Nike wiążącej sandał, który jest obecnie najważniejszym eksponatem muzeum na Akropolu.

Termopile. Miejsce znane z lekcji historii. To tam odbyła się słynna bitwa w 480 roku p.n.e. Bój stoczyła koalicja Greków pod przywództwem Sparty a wojskami perskimi, a zwycięstwo odniosła Persja. Termopile to nie miasto, to jedynie wąski teren pomiędzy górami i morzem w pobliżu miejscowości Lamia. Tu ma początek strumień, którego wody osiągają temperaturę 40 stopni, stąd nazwa miejsca. W 1955 roku wzniesiono tu imponujący pomnik Spartan.

Tiryns. Starożytna twierdza na Peloponezie wzniesiona w XIV-XII w p.n.e. Wykopaliska w tym miejscu są prowadzone z przerwami od 1884 roku. Badania dowiodły trzykrotną rozbudowę cytadeli. Okalały ją wysokie na osiem metrów mury cyklopowe a w środku znajdowały się świątynia, pałac, domy mieszkalne, dziedziniec i inne elementy. Dziś można zwiedzać odkrywkę w tym miejscu.

Wioska Arena. Uważana za najpiękniej położone miejsce na Półwyspie Chalcydyckim. Obejrzeć tu można tradycyjną, kamienną zabudowę grecką w starym stylu, pobliską cytadelę i podziwiać widok gajów oliwnych.

Zatoka Ambrakijska. Zatoka na Morzu Jońskim znajdująca się na północno-zachodnim wybrzeżu Grecji. Jest prawie w całości otoczona lądem, dostęp do morza stanowi jedynie niewielka cieśnina w okolicy miasta Perweza. Okolice zatoki warto zwiedzić, choćby dla ruin starożytnego miasta Nicopolis. Atrakcją jest także podwodny tunel biegnący pod wejściem do zatoki. To połączenie Perwezy z lotniskiem znajdującym się w pobliżu przylądka Aktio.

Partenon. Jeden z głównych budynków Akropolu. Zbudowany około 430 roku p.n.e. imponuje 46 kolumnami i gabarytami. To jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji greckich, uwieczniana na zdjęciach i innych pamiątkach.

Saloniki. Drugie, co do wielkości miasto w Grecji. To nieformalna stolica greckiej części Macedonii. Miasto jest początków tyle ciekawe, że widać tu wyraźnie wpływy różnych narodowości, prawosławnych Greków, Żydów, Słowian, ale także silne akcenty bałkańskie. Zwiedzić można tu Białą Wieżę, postawioną przez sułtana Sulejmana. Jej pierwotna nazwa to Krwawa Wieża, ponieważ mieściło się tu więzienie, będące świadkiem tureckich mordów. Inny zabytek to Łuk Triumfalny, postawiony jako pamiątka zwycięstwa króla Galeriusza nad Persami i jednocześnie jego mauzoleum. Inne miejsca to np. cytadela Heptapyrgion, meczet Hanza Bej i inne. Zabytkowa część w Salonikach jest także wpisana na listę UNESCO.

Teby. Niegdyś było to silne państwo-miasto, upadło jednak w IV w. p. n. e. po przegranych bitwach. Do dziś można jednak oglądać tam pozostałości dawnej świetności, jak resztki końskiego pałacu, ruiny zamku, a na wzgórzu poza miastem prehistoryczne miasto i pałac Kadmosa.

HOTELE W GRECJI

W okolicy znajduje się wiele godnych polecenia obiektów oferujących zakwaterowanie.

KLIKNIJ I ZAREZERWUJ NOCLEG

INNE INFORMACJE - GRECJA

Wizy i inne formalności.  Polscy turyści mają prawo wjazdu bezwizowego do Grecji, przy założeniu, że czas pobytu nie przekroczy 90 dni. Trzeba oczywiście posiadać przy sobie paszport lub dowód osobisty. Nasze prawa jazdy są w Grecji honorowane, więc można się swobodnie poruszać po drogach. Wymaga się natomiast posiadania minimalnej kwoty 25 euro/dzień, wywieźć można natomiast maksymalnie 2 tyś. euro.

Ceny. Walutą Grecji od 2002 roku jest euro i jest uważana za najtańszy kraj strefy euro. Ta zasada jednak nie dotyczy kurortów w okresie wakacyjnym, tu ceny bywają dwa razy wyższe niż głębi kraju. Tak więc rozpiętość cenowa to np. 0,60-1,60 EUR za chleb, 1,50-3 EUR za 10 jajek, 0,50-1 EUR za 1kg ziemniaków, 0,60-1,50 EUR za wodę mineralną. Wino to około 3 EUR, uliczny gyros 2-3 EUR, a obiad w restauracji kosztuje średnio 10 EUR. Napoje w lokalach to np. kawa za 1,5-5 EUR, piwo 3-4 EUR, a drink 7-10 EUR. Mniejsze rozbieżności cenowe dotyczą paliw, ponieważ benzyna 95 to koszt 1,70-1,80 EUR/litr, a gaz 1,40-1,45 EUR. Tak czy inaczej ceny i tak są tu konkurencyjne w stosunku do innych popularnych wakacyjnych kierunków w Europie, np. w Hiszpanii. 

Kuchnia. Kuchnia grecka jest powszechnie uznawana za bardzo zdrową i lekką, ponieważ używa się tu wielu ziół, oliwy z oliwek, warzyw, owoców morza i czosnku. Warzywa i owoce dojrzewające w pełnym słońcu mają esencjonalny smak, więc ich użycie w połączeniu z baraniną lub rybami daje świetny efekt. Głównym filarami, z których kuchnia grecka słynie są oliwa z oliwek i wino. Oliwki zresztą są także dodawane do wszelkich sałatek, gdzie łączone są na przykład z typowo greckim serem feta. Znaną potrawą jest musaka, połączenie mięsa mielonego, ziemniaków i bakłażana. Na deser, podobnie jak w innych krajach bałkańskich, podawana jest baklava, ciastka z orzechami uformowane z ciasta podobnego do francuskiego. Popularne są także rozmaite słodkie ciasteczka. Grecy lubują się w bardzo słodkich smakołykach i oczywiście ważne miejsce zajmuje tu chałwa, produkowana w wielu rodzajach. Jeśli chodzi o alkohol to rzecz jasna czeka na nas cała paleta greckich, przepysznych win, a dla nielicznych anyżowe ouzo.

Muzyka. To ważny element w życiu Greków, przez całe życie towarzyszy im muzyka i taniec. I chociaż tańce ludowe nie są zbyt dynamiczne, bo przeważnie to utwory typu „chodzony”, to jednak greckie rytmy rozpozna każdy turysta na świecie. Najpopularniejszą muzyką jest rembetiko, smętne utwory o niespełnionej miłości, cierpieniu, śmierci. Najbardziej znany taniec ma formę korowodu, gdzie tańczący trzymają się za ramiona i tańczą. Najczęściej tańczona jest jego odmiana o nazwie chassapiko, znana z filmu „Grek Zorba”. Najczęściej używany instrument to buzuki, wyglądający jak fletnia z długim gryfem. Obecnie młodzi Grecy, przy całym szacunku dla dorobku muzycznego swojego kraju, bawią się w klubach przy nowszej muzyce, ale nawet tam, w greckich utworach, można wyczuć rodzimą nutę. W dyskotekach przeważa światowa muzyka klubowa, ale na wieczorach greckich w hotelach, a także w lokalnych knajpkach można posłuchać typowo greckich utworów.

Ludność. Grecja jest dość jednolita pod względem narodowości, ponad 91% ludności to po prostu Grecy. Pozostała część to mniejszości Albańczyków, Macedończyków, Turków i Bułgarów. Naszych rodaków jest na terenie Grecji około 40 tyś, ale wciąż nie są to pobyty zalegalizowane, nawet, jeśli są to pracownicy kontraktowi. Pod koniec ubiegłego wieku Grecja borykała się z nadmierną imigracją, głównie mieszkańców Albanii i byłej Jugosławii. Dziś można obserwować tendencję odwrotną, ponieważ Grecja przechodzi kryzys i brakuje miejsc pracy.

Zaludnienie Grecji jest dość nierównomierne, aż 60% ludności mieszka w miastach, przy czym najwięcej w aglomeracji Aten, 40% na wsiach. Turystyka jest w tym kraju ważną dziedziną ekonomii, także pod względem zatrudnienia, ponieważ około 67% ludności jest zatrudnione w tej branży. Większość mieszkańców Grecji to wyznawcy prawosławnego Autokefalicznego Kościoła Greckiego, podzielonego na 81 diecezji.

Klimat. Turystyka grecka opiera się między innymi na tym, że leży w strefie klimatu podzwrotnikowego i śródziemnomorskiego, co w efekcie daje długie, ciepłe lato oraz delikatne zimy. Plażowaniu sprzyja pogoda od maja do października, a reszta miesięcy, kiedy upał nie jest tak uciążliwy, świetnie nadaje się na zwiedzanie. Okazuje się także, że w wyższych partiach gór w głębi lądu, temperatury spadają na tyle, że można tam znaleźć kilka ośrodków narciarskich i pojeździć na nartach czy desce.